Dierproeven roepen bij niemand vrolijke gedachten op. Terecht, want het berokkenen van leed aan dieren is geen zaak om luchthartig mee om te springen, ook niet als er heel goede redenen voor zijn. De vraag hoe we met dieren, en meer in het bijzonder met proefdieren behoren om te gaan, is een steeds terugkerend maatschappelijk vraagstuk vol dilemmas waarover de gemoederen geregeld hoog oplopen. Dit is dan ook alweer de derde keer dat wij als Stichting Bio-Wetenschappen en Maatschappij aandacht besteden aan de wereld van de dierproeven.Zoals altijd laten we mensen aan het woord die als geen ander weten wat er in die wereld omgaat. Allereerst zijn dat de onderzoekers en ethici die er zelf dagelijks mee te maken hebben, stuk voor stuk specialisten op hun gebied. Maar ook vertegenwoordigers van organisaties die de belangen verdedigen van dieren, en van mensen die een bijzonder belang hebben bij dierproeven. Zij gaan in op alle belangrijke aspecten van dierproeven, zoals wat dierproeven nu eigenlijk zijn en welke rol zij spelen bij zowel fundamenteel onderzoek als bijvoorbeeld het ontwikkelen van nieuwe medicijnen. Aan de orde komt verder welke belangen ermee gemoeid zijn en hoe wetten en regels het aantal dierproeven voor een groot deel bepalen. Ook laten we zien hoe onze omgang met en blik op dieren in de loop der tijden veranderde, maar ook welke alternatieven voor dierproeven er ontwikkeld worden, wat er op dat gebied al bereikt is en welke kant het opgaat.
Niet alleen de techniek verandert snel, ook het denken over de plichten van mensen en de rechten van dieren is de laatste jaren in een stroomversnelling gekomen. Een gevolg daarvan is, dat in ons land momenteel de wetgeving over dierproeven ter discussie staat. Het in de zomer van 2005 gepresenteerde evaluatierapport van de Wet op de Dierproeven zorgde zelfs voor zoveel tumult dat de minister het voorlopig terzijde heeft gelegd, in afwachting van wat er op Europees niveau gaat gebeuren. We zien de laatste tijd verder allerlei initiatieven om het publiek bij die discussie te betrekken, bijvoorbeeld de website van de Stichting Informatie Dierproeven (www.informatiedierproeven.nl). Ook dit cahier is bedoeld om bij te dragen tot een betere discussie, in het belang van mens en dier.De volgende hoofdstukken komen in het cahier aan bod:
– Het lastige rentmeesterschap
– Wat dierproeven en mensproeven zijn
– Vijfentwintig eeuwen vivisectie; de geschiedenis van dierproeven
– De transgene revolutie
– Vervangen, verminderen en verfijnen; op zoek naar alternatieven
– Grenzen van goed en kwaad; de ethiek van dierproeven
– Onenigheid over Oostvaardersplassen; de verwarrende ongelijkheid tussen dieren
– Tegen alle dierproeven; de blik van de Dierenbescherming en ProefdiervrijMet bijdragen van onder meer: prof.dr. D.W. van Bekkum, dr. R.J.C. Smits, dr.ir. J.M.M. Jonkers, prof.dr. C.F.M. Hendriksen, dr. J.J. Bajramovic, JAC.A.A. Swart, dr. J.G. Wolters, dr.ing. H. Hopster, drs. E.M.H.W. Koenen.

Muizen als plaagdieren

Wanneer mensen voedselresten laten slingeren of keuren tussen de spouw hebben kunnen muizen ook binnenshuis komen. Muizen planten zich vervolgens ook snel voort en worden hierdoor vaak ervaren als plaagdier. Er zijn echter verschillende manieren om muizen te bestrijden, ook op een humane manier.